WHF: Apofatyczność Boga - wybrane przykłady WF-FI-212-WHFFH-SK22
Celem wykładu jest przedstawienie filozofii apofatycznej - podstawowym założeniem apofatyki jest to, że natura Boga i tajemnice wiary są niepoznawalne na drodze rozumowej; w chrześcijaństwie rozwinięta przez Pseudo-Dionizego; rozpowszechniona zwłaszcza w Kościołach wschodnich, stanowi uzupełnienie teologii katafatycznej (w tradycji chrześcijaństwa zachodniego zwana teologią afirmatywną), posługującej się dyskursem racjonalistycznym; teologia apofatyczna występowała także w różnych formach (święty Augustyn, święty Anzelm, Jan Szkot Eriugena, Mikołaj z Kuzy, w mistyce niemieckiej: J. Boehme, Angelus Silesius, Mistrz Eckhart, J. Tauler) pod nazwą teologii negatywnej; współcześnie postulowana przez P. Tillicha.
Wykład będzie sie koncetrował wokół koncpoecji Heideggera i Mariona.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
esej na zakończenie wykładu
Literatura
T. Dzidek, Teologia apofatyczna. Uznana bezradność rozumu, [w:] tenże, Granice rozumu w teologicznym poznaniu Boga, Wydawnictwo M, Kraków 2001, ss. 275-314.
J. Hick, An Interpretation of Religion. Human Responses to the Transcendent, Yale University Press, New Haven– London 1989.
W. Hryniewicz, Apofatyczna teologia, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 1, red. F. Gryglewicz i in., TN KUL, Lublin 1989, kol. 745-748.
J.L. Marion, Bóg bez bycia. Kraków 1996
P. Sikora, Logos niepojęty, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: