SP: Etyka cnót 1 WF-FI-21-SPEC1
1.Etyka cnót w starożytności, średniowieczu i w fil. nowożytnej-źródła, struktura i cele
2. Etyka cnót a mądrość praktyczna
3. Etyka cnót a rozum
4. Etyka cnót a uczucia
5. Etyka cnót a kształtowanie charakteru
6. Etyka cnót a szczęście i dobro
7.Etyka cnót a samorealizacja
8. Etyka cnót a więzi z innymi
9. Etyka cnót a etyki stosowane
10. Etyka cnót jako najbardziej wiarygodna i spójna koncepcja moralności człowieka
12 jakie założenia teoretyczne i praktyczne przyjmuje etyka cnót?
13. Czy etyka cnót jest częścią immanentna ogólnej etyki ( etyki szczegółowe a etyka fundamentalna) czy też pretenduje do miana jedynej, właściwej etyki?
14.Czy istnieje jedność cnót czy wiele różnych? Czy cnoty związane są ze szczęściem czy też z wieloma różnymi wymiarami rozwoju człowieka i jego złożonego charakteru?
Uporządkowanie materiału, wnioski , pytania i hipotezy
E-Learning
W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2019/20_Z: E-Learning |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekt wiedzy; student poznaje najważniejsze historyczne i współczesne koncepcje etyki cnót, ich teoretyczne i praktyczne funkcje oraz zna ich główne problemy oraz wynikające z nich praktyczne procedury działania
Efekty umiejętności: student potrafi analizować i interpretować poszczególne koncepcje, a także je ze sobą porównać ze względu na ich założenia teoretyczne i praktyczne wykorzystanie. Student orientuje się, jakie style i wzory życia zakładają konkretne etyki cnót zarówno w sferze indywidualnej jak i społecznej
Efekty kompetencji: student jest zdolny do prowadzenia dyskusji i przygotowania odpowiednich materiałów dotyczących praktycznych stron etyki cnót, student potrafi samodzielnie poddać krytycznej analizie np. moralne i ideologiczne walory cnót i ich związku z życiem jednostki/wspólnoty, określić znaczenie wychowawcze cnót oraz ich kontekst etyczny
Punkty ECTS:
udział w seminarium - 30 godzin
przygotowanie do zajęć - 15 godzin
lektura tekstów - 20 godzin
przygotowanie do egzaminu - 20 godzin
konsultacje - 5 godzin
Suma: 90 : 3 = 3 punkty ECTS
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne:
wybór problematyki dokonany przez studentów i przeprowadzona dyskusja, w której chodzi zarówno o schematy językowe, o argumentacje jak i o wyrażone przekonania ( np. wszyscy ludzie mają skłonność do czynienia dobra)
weryfikacja: student potrafi wskazać na to, co różni wybrane dwie koncepcje cnót ( np. arystotelesowską i kantowską) i co je ze sobą łączy
metoda dydaktyczna: analiza pojęć związanych z aretologią i związków, jakie między nimi zachodzą w danej koncepcji
weryfikacja: dokonana przez studenta charakterystyka danego ujęcia ze wskazaniem na reguły sensu, przyjęte w wybranej koncepcji aretologicznej
Metoda dydaktyczna: analiza wewnętrznej treści wielu, historycznie różnych koncepcji aretologicznych , ze względu na ich antropologiczne, poznawcze i społeczne założenia
weryfikacja: student samodzielnie dokonuje takiej krytycznej analizy pod jasno wybranym kątem
Student jest zobowiązany do uczestnictwa w seminariach - trzy nieobecności wymagają uzupełnienia materiału (w ramach konsultacji). Studenta obowiązuje przygotowanie quizu na podstawie zadanej lektury oraz poprowadzenie dyskusji w grupie. Egzamin końcowy pisemny - wymagana znajomości minimum dwóch z omówionych koncepcji oraz analiza konkretnego przypadku
Wiedza: na ocenę 2-student nie brał aktywnego udziału w zajęciach, nie przygotował żadnego materiału ( nie zaliczył seminarium)
na ocenę 3-student brał udział w zajęciach i potrafi scharakteryzować ogólnie dwie wybrane koncepcje etyki cnót, ale bez podjęcia analizy krytycznych tych stanowisk
na ocenę 4-student spełnił wszystkie warunki niezbędne do zaliczenia seminarium, potrafi ogólnie omówić różne koncepcje etyki cnót i samodzielnie je scharakteryzować
na ocenę 5-student spełnił wszystkie swoje seminaryjne zobowiązania, dobrze orientuje się w stanowiskach dot. etyki cnót i potrafi je poddać analizie krytycznej
Umiejętności
na ocenę 2-student nie potrafi ani ogólnie scharakteryzować koncepcji cnót-minimum dwóch, ani też wskazać na ich praktyczne aplikacje
na ocenę 3- student zna minimum dwie koncepcje i umie samodzielnie je zinterpretować pod kątem ich założeń teoretycznych i praktycznych
na ocenę 4-student ogólnie orientuje się w omówionym materiale, wie czym się różnią od siebie poszczególne koncepcje oraz samodzielnie potrafi je scharakteryzować
na ocenę 5-student umie opisać i scharakteryzować omówione koncepcje i samodzielnie przeprowadzić ich analizę na podstawie konkretnego przykładu-zadania
Kompetencje
Oceniane są efekty pracy na seminarium-grupowej i indywidualnej ze względu na umiejętność prowadzenia dyskusji, sproblematyzowania materiału w postaci prostego quizu oraz umiejętności aplikowania poznanych koncepcji do analizy sytuacji praktycznych
Literatura
J. Jaśtal, Etyka cnót, etyka charakteru, Kraków 2004
J. Jastal, Natura cnót, Kraków 2008
A.MacIntyre, dziedzictwo cnoty, Warszawa 1998.
Domaracki, Jaranowski, Zdrenka, 6 cnót mniejszych, Toruń 2012.
N. szutta ( red) , W poszukiwaniu moralnego charakteru, Wydaw. Academion, Lublin 2015
D.C. Russel, Practical Intelligence and the Virtues, Oxford Univ. Press, Oxford 2009
R. Hursthouse, On Virtue Ethics, OXford Univ.Press, Oxford 1999
R.H umpphreys, The Story of Virtue. Universal Lessons on How to Live, The Liffey Press, Dublin 2005
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: