PSF: Błąd antropologiczny i jego przezwyciężenie WF-FI-21-PSFM-M21
F. Hölderlin (+1843), niemiecki poeta i filozof pisał: „Gdzie jest zagrożenie, wzmaga się również wybawienie”. Dziś wiele mówi się na temat kryzysu współczesnej kultury. Przejawem tego kryzysu jest niespotykana dotychczas próba nowego określenia czym jest natura człowieka.
Ćwiczenia są uzupełnieniem wykładu: „Spór o człowieka. Rozumienie natury ludzkiej w personalizmie Dietricha von Hildebranda i Johna F. Crosbe’go”. Poprzez lekturę tekstów współczesnych personalistów będziemy poszukiwać odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania: co tak naprawdę znaczy istnieć jako osoba i jakie są tego konsekwencje w życiu codziennym?
Analizować również będziemy teksty autorów, którzy odrzucają personalistyczną koncepcję osoby ludzkiej.
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
EK 1 – student zna podstawową terminologię z personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej.
EK 2 – student ma uporządkowaną znajomość podstawowych zagadnień personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej.
EK 3 – student posiada wiedzę na temat najważniejszych dyskusji filozoficznych prowadzonych na gruncie personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej oraz tzw. 'błędu antropologicznego".
Umiejętności:
EK 4 – student potrafi analizować, streszczać i prezentować tekst z personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej
EK 5 – student formułuje w mowie i na piśmie zagadnienia filozoficzne z zakresu personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej oraz potrafi odpowiednio rekonstruować i uzasadniać poszczególne stanowiska filozoficzne.
EK 6 – student znajduje i wykorzystuje rzetelne źródła informacji z zakresu personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej oraz tzw. "błędu antropologicznego".
Kompetencje:
EK 7 – student potrafi zaplanować i zorganizować indywidualną pracę mającą na celu zrealizowanie zadania badawczego i przyswojenie treści z zakresu personalistycznej koncepcji osoby ludzkiej i współczesnych błędów w rozumieniu osoby ludzkiej.
EK 8 – student aktywnie angażuje się w przebieg prowadzonych zajęć biorąc udział w dyskusjach, formułując własne wypowiedzi oraz konstruktywne uwagi krytyczne.
ECTS [1 ECTS = 30(25) godz.]:
udział w wykładzie: 30 godz.
udział w ćwiczeniach: 30 godz.
przygotowanie do ćwiczeń: 30 godz.
przygotowanie referatu: 15 godz.
przygotowanie do kolokwium i egzaminu: 45 godz.
suma godzin: 150 [150/30(25)=5]
liczba ECTS: 5
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania:
Zajęcia stacjonarna, środa, 9:45 - 11:15.
Kampus Wóycickiego, budynek 23, sala 309.
Wiedza:
- na ocenę 2 (nast..): nie wie czym jest personalizm, ani jak się kształtowała, personalistyczna koncepcja osoby.
- na ocenę 3 (dst.): słabe wiadomości na powyższe zagadnienia.
- na ocenę 4 (db.): zna personalistyczną koncepcję osoby ludzkiej specyfikę metafizyki, potrafi wskazać i krótko omówić ich przedstawicieli.
- na ocenę 5 (bdb.): bardzo dobrze orientuje się w powyższych zagadnieniach. Potrafi samodzielnie interpretować teksty.
Umiejętności:
- na ocenę 2 (nast..): student nie potrafi samodzielnie czytać i interpretować tekstów z personalizmu.
na ocenę 3 (dst.): student słabo interpretuje prezentowane na ćwiczeniach teksty filozoficzne, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji, ale nie do końca potrafi ocenić ich wartość poznawczą.
- na ocenę 4 (db.): student poprawnie czyta i interpretuje prezentowane teksty na ćwiczeniach, słucha ze zrozumieniem ustnej prezentacji idei i argumentów filozoficznych, potrafi ocenić ich wartość poznawczą.
- na ocenę 5 (bdb.): student bardzo dobrze czyta i interpretuje teksty z zakresu personalizmu, zna argumenty filozoficzne, potrafi ocenić ich wartość poznawczą. Umie bardzo dobrze uzasadnić potrzeba zajmowania filozofią człowieka.
Kompetencje:
Oceniany jest stopień racjonalnego i aktywnego podejścia do omawianych zagadnień.
Na ocenę końcową składają się:
1. ocena z prezentacji przygotowanej przez studenta
2. ocena z egzaminu końcowego
Szczegółowe informacje o zaliczeniu podane będą na pierwszych zajęciach.
Literatura
Butler, J., "Uwikłani w płeć", tłum.: K. Krasuska, Warszawa 2008.
Crosby, J. F., „Dialektyka podmiotowości i transcendencja osoby ludzkie”, Ethos 2 (3) 1988, s. 57-65.
Crosby, J. F., „Zarys filozofii osoby. Bycie sobą”, tłum. B. Majczyna Kraków WAM, 2007.
Guardini, R., „Świat i osoba. Próby ujęcia chrześcijańskiej nauki o człowieku”, tłum. M. Turowicz, w: tenże, „Koniec czasów nowożytnych. Świat i osoba. Wolność, łaska, los". Kraków, Znak 1969, s. 87-219.
Hildebrand, D. von, „Serce. Rozważania o uczuciowości ludzkiej i uczuciowość Boga-człowieka", tłum. J. Koźbiał, Poznań 1987.
Hildebrand, D. von, "Czym jest filozofia", tłum. P. Mazanka, J. Sidorek, Kraków WAM, 2012.
Hildebrand, D. von, „Metafizyka wspólnoty. Rozważania nad istotą i wartością wspólnoty”, tłum. J. Zychowicz, Kraków WAM, 2012.
Ingarden, R., „Książeczka o człowieku”, Kraków 1987.
Jaroszyński, P., „Kultura chrześcijańska szansą uniknięcia błędu antropologicznego”, w: A. Maryniarczyk, K. Stępień (red.): „Błąd antropologiczny”, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, 2003.
Sokolowski, R., “Wprowadzenie do fenomenologii”, tłum.: M. Rogalski, Kraków WAM, 2012.
Spaemann, R., „Osoby. O różnicy między czymś a kimś”, tłum. J. Merecki, seria: Terminus 22, Oficyna Naukowa, Warszawa 2001.
Stein, E., „Byt skończony a byt wieczny", tłum., I. J. Adamska, Poznań, Wydawnictwo W drodze 1995.
Stein, E., "O zagadnieniu wczucia", tłum. D. Gierulanka i J. F. Gierula, Kraków, Znak 1988.
Wojtyła, K., „Osoba i czyn” w: tenże, "Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne”, wyd. 3 Lublin, Towarzystwo Naukowe KUL 1994, s. 43-344.
Wojtyła, K., „Miłość i odpowiedzialność” wyd. 4, Lublin Towarzystwo Naukowe KUL, 1986.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: