PSF: Wprowadzenie do logiki praktycznej WF-FI-21-PSFL-S21
Przez logikę praktyczną rozumie się logikę stosowaną do wypowiedzi formułowanych w ramach innych nauk a także do fragmentów dyskursów filozoficznego i potocznego. Głównym celem zastosowań logiki jest kontrolowanie poprawności logicznej rozumowań/argumentacji, konwersacji, dyskusji, sporów. Gdy wypowiedź jest logicznie wadliwa, nie posiada ona wartości poznawczych i komunikacyjnych. W ramach proponowanych zajęć prezentuje się szeroką pulę rodzajów błędów logicznych i metod ich usuwania. Wyróżnimy: a) błędy rozpoznawalne na gruncie logicznej teorii języka (syntaktyczne, semantyczne, pragmatyczne), b) błędy formalne, c) wybrane błędy metodologiczne i argumentacyjne. Do błędów językowych (a) zaliczymy m. in.: nonsensy, asensy, mylenie funkcji pragmatycznych i kwalifikacji pragmatycznych, wieloznaczności ekstensjonalne i intensjonalne. Błędy wynikania logicznego (b) omówimy w ograniczeniu do tych, które są rozpoznawalne na gruncie klasycznej logiki zdaniowej i klasycznej logiki predykatów I rzędu. Do błędów metodologicznych i argumentacyjnych zaliczymy m. in. błędy bezpośredniego uzasadniania zdań, a w odniesieniu do uzasadnień pośrednich m. in.: błędy materialne, ekwiwokacje, petitio principii, ignoratio elenchi.
Kurs ma charakter praktyczny: w ramach zajęć, student ma nabyć umiejętność identyfikowania wybranych wad logicznych wypowiedzi i umiejętność stosowania odpowiednich metod naprawczych. Z tego powodu, prezentowane pojęcia logiczne będą egzemplifikowane przez konkretne przykłady wypowiedzi. Materiałem ćwiczeniowym będą wybrane wypowiedzi należące do dyskursów filozoficznego i potocznego (także te, które są popularne w aktualnej przestrzeni publicznej).
|
W cyklu 2021/22_Z:
Opis zajęć realizowanych w sem. I, 2021-2022 pokrywa się z opisem podanym w informacjach ogólnych o przedmiocie. |
W cyklu 2022/23_L:
W aktualnym semestrze bierzemy na warsztat zastosowanie logiki do rozwiązania paradoksów kontyngencji. Część właściwa jest poprzedzona w podstawowe wiadomości dotyczące: a) błędów rozpoznawalnych na gruncie logicznej teorii języka (syntaktyczne, semantyczne, pragmatyczne), b) błędów formalnych, c) wybranych błędów metodologicznych i argumentacyjnych. Pokazujemy następnie podstawową metodę kontroli poprawności rozumowań - metodę formalizacji. Omawiamy konieczne warunki adekwatnej formalizacji, a następnie przeprowadzamy trzy zdaniowe formalizacje paradoksu kontyngencji, które oryginalnie sformułował Jan Łukasiewicz. |
E-Learning
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: Student ma uporządkowaną znajomość rodzajów częstych błędów logicznych, którymi obarczone bywają rozumowania, argumentacje, dyskusje pozalogiczne, w szczególności z zakresu filozofii.
Umiejętności: Student trafnie identyfikuje zdefiniowanie błędy logiczne i potrafi ustalić ich przyczyny. Student potrafi korzystać z wybranych metod zapobiegania wadom logicznym wypowiedzi.
Kompetencje: Na podstawie analizy nowych sytuacji problemowych student samodzielnie formułuje propozycje ich rozwiązania (dowody lematów i twierdzeń).
OPIS ECTS: udział w ćwiczeniach 30; przygotowanie do ćwiczeń 14; czas potrzebny do przygotowania się do 2 kolokwiów: 16 h; SUMA GODZIN 60; (60:30=2) LICZBA ECTS: 2. W przypadku zajęć 15 godzinnych mamy: udział w ćwiczeniach - 15, przygotowanie się do ćwiczeń: 6, przygotowanie się do dwóch kolokwiów: 9. SUMA GODZIN 30; (30:15=2). Liczba ECTS:2
Kryteria oceniania
Obowiązują dwa warunki, które łącznie wystarczają do zaliczenia zajęć:
1. Student uczestniczy w zajęciach. Maksymalna dozwolona ilość nieobecności to trzy zajęcia (3x45 min)/ kurs 15 godzinny: 2x45 min
2. W trakcie kursu student otrzymuje punkty oceniające jego stan wiedzy, umiejętności i kompetencji. Student może uzyskać maksymalnie 10 p.
Punkty zdobywa się w wyniku:
a) przystąpienia do 2 kolokwiów, z których każde jest punktowane maksymalnie po 10 p. Terminy kolokwiów są ustalane na pierwszych zajęciach. Terminy te mogą ulec zmianie w związku z możliwą zmianą sposobu nauczania (epidemia);
b) udziału w kolejnych zajęciach - max. 15 punktów.
Zaliczenie zajęć wymaga posiadania min. 15 p. z kolokwiów i 7 p. w związku z udziałem w zajęciach.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
- obowiązkowe minimum z zakresu logiki ogólnej:
G. Malinowski, „Logika ogólna”, 2010, Wyd. Naukowe PWN Warszawa (rozdział 1: 1.5, rozdziały 4 i 5, rozdział 8: 8.1-8.2, 8.6; rozdział 9: 9.1-9.3);
- z zakresu logiki stosowanej:
Z. Ziembiński, „Logika praktyczna”, 2021 (wyd. 26), Wyd. Naukowe PWN Warszawa (fragmenty);
K. Szymanek, K. A. Wieczorek, A. S. Wójcik, „Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów”, 2021 (wyd. 2), Wyd. Naukowe PWN Warszawa (fragmenty).
W trakcie zajęć wykładowca wybiera znane argumentacje filozoficzne, któe są poddawane analizie.
Przykłady badanych wypowiedzi pochodzą m. in. z:
- Robert M. Martin, „W tytule tej książki są są dwa błędy”, 2011, Wyd. Alethea, tłum. B.Stanosz („There Are Two Errors In The The Title of This Book”, 2011, Broadview Press, Kanada),
- Bo Bennet, „Logically Fallacious The Ultimate Collection of Over 300 Logical Fallacies”, 2015, Wyd. Ebookit.com.
|
W cyklu 2021/22_Z:
- obowiązkowe minimum z zakresu logiki ogólnej: Przykłady badanych wypowiedzi pochodzą m. in. z: |
W cyklu 2022/23_L:
Literatura obowiązkowa: |
Uwagi
|
W cyklu 2021/22_Z:
Zajęcia są przeznaczone dla studentów, którzy ukończyli kurs logiki przewidziany dla I roku I st. studiów filozoficznych lub podstawowy kurs logiki w ramach innych kierunków studiów (w tym przypadku może być niezbędne uzupełnienie wiadomości z logiki, w trakcie trwania zajęć). |
W cyklu 2022/23_L:
Student powinien mieć ukończony kurs logiki ogólnej dla I roku filozofii. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: