Nowoczesne metody prowadzenia zajęć dydaktycznych SzD-NMP
Opis:
Przedmiot adresowany jest do doktorantów UKSW i wyposaży ich w wiedzę i umiejętności, które mogą wykorzystać w przyszłości w realizacji zadań dydaktycznych. Ma on charakter konwersatorium, łączącego wykład na temat metodyki i form kształcenia oraz ćwiczeń praktycznych, przygotowujących do konkretnych zadań. Doktoranci dowiadują się o formach i metodach kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metod aktywizujących słuchaczy/studentów oraz ich klasyfikacji. Dowiadują się też, jak unowocześnić tradycyjne metody np. wykład, prowadzony zarówno stacjonarnie, jak i online oraz jakie należy zastosować techniki, aby zintensyfikować osiąganie pozytywnych efektów. Ponadto zapoznają się tradycyjną metodą zwaną dialogiem sokratejskim, z możliwościami stosowania jej w nowoczesnym nauczaniu hybrydowym. Metoda ta jest znacznie skuteczniejsza w nauczaniu online niż wykład. Ważnym elementem aktywizacji są metody wspierania rozwoju, takie jak mentoring, tutoring oraz coaching. W ramach ćwiczeń doskonalą tutaj metody rozpoznawania potrzeb edukacyjnych w indywidualnym wsparciu studenta. Metodą nienowoczesną, ale wciąż atrakcyjną w nauczaniu akademickim jest debata oxfordzka, zatem studenci dowiedzą się jak współcześnie prowadzić zajęcia tą metodą. Jej teoretyczne założenia zostają na zajęciach przećwiczone podczas modelowej prezentacji. Obok częściej stosowanych w dydaktyce akademickiej metod są metody urozmaicające zajęcia, takie jak drama czy gamifikacja. Wsparciem dla doktorantów, zwłaszcza tych którzy zaczynają swoją przygodę dydaktyczną jest też metoda odwróconej klasy (ang. Flipped classroom). Wśród omawianych metod nie zabraknie też studium przypadku (ang. Case study) oraz nauczania problemowego. W dydaktyce akademickiej istotne znaczenie mają też metody oparte na doświadczeniu. Omówione też zostaną zagadnienia związane z nauczaniem online (np. na przykładzie uczelnianej platformy Microsoft Teams ora metody zdalne (np. na przykładzie platformy Moodle). Zajęcia kończy test sformułowany w taki sposób, aby badać przede wszystkim umiejętności.
Wykaz tematów:
1. Metoda i forma kształcenia, omówienie definicji, klasyfikacja metod, współczesne metody – metodami aktywizującymi.
2. Zasady dobierania metod. Typy percepcji.
3. Wykład i wykład konwersatoryjny, unowocześnienie i budowanie skuteczności przekazu.
4. Dialog sokratejski i nauczanie hybrydowe (ang. Blended learning). Opracowanie zestawu pytań naprowadzających. Stosowanie nauczania hybrydowego w praktyce np. z wykorzystaniem platform edukacyjnych.
5. Nauczanie kooperacyjne. Projektowanie modeli uczenia się we współpracy.
6. Mentoring, tutoring, coaching – metody wspierania rozwoju. Ćwiczenia w rozpoznawaniu potrzeb edukacyjnych i potrzeb wsparcia.
7. Debata oxfordzka. Modelowe przeprowadzenie debaty oxfordzkiej.
8. Praca metodą projektu. Działania o wymiarze szerszym. Przykłady, poszukiwanie obszaru działań w ćwiczeniach.
9. Drama i gamifikacja. Przykładowe działania. Projektowanie zadań.
10. Odwrócona klasa (ang. flipped classroom). Ćwiczenia w przygotowywaniu materiałów dydaktycznych z uwzględnieniem wybranych części lektury obowiązkowej. Wartość i jakość materiałów.
11. Nauczanie problemowe (ang. Problem-based learning – PBL). Formułowanie problemu i poszukiwanie odpowiedzi.
12. Analiza SWOT i burza mózgów, jako element wspierający projektowanie zajęć. Przeprowadzenie analizy SWOT w związku z zaproponowanymi przez studentów problemami.
13. Metody dydaktyczne oparte na doświadczeniach (ang. experiential learning).
14. Studium przypadku (ang. Case study). Przykłady działań. Ćwiczenia w opracowywaniu tekstów dydaktycznych. Dostosowanie tempa nauki do potrzeb i uwarunkowań indywidualnych (ang. Self-paced learning).
15. Zaliczenie na ocenę w formie testu, ukierunkowanego na umiejętności.
|
W cyklu 2024/25_Z:
Przedmiot adresowany jest do doktorantów UKSW i wyposaży ich w wiedzę i umiejętności, które mogą wykorzystać w przyszłości w realizacji zadań dydaktycznych. Ma on charakter konwersatorium, łączącego wykład na temat metodyki i form kształcenia oraz ćwiczeń praktycznych, przygotowujących do konkretnych zadań. Doktoranci dowiadują się o formach i metodach kształcenia ze szczególnym uwzględnieniem metod aktywizujących słuchaczy/studentów oraz ich klasyfikacji. Dowiadują się też, jak unowocześnić tradycyjne metody np. wykład, prowadzony zarówno stacjonarnie, jak i online oraz jakie należy zastosować techniki, aby zintensyfikować osiąganie pozytywnych efektów. Ponadto zapoznają się tradycyjną metodą zwaną dialogiem sokratejskim, z możliwościami stosowania jej w nowoczesnym nauczaniu hybrydowym. Metoda ta jest znacznie skuteczniejsza w nauczaniu online niż wykład. Ważnym elementem aktywizacji są metody wspierania rozwoju, takie jak mentoring, tutoring oraz coaching. W ramach ćwiczeń doskonalą tutaj metody rozpoznawania potrzeb edukacyjnych w indywidualnym wsparciu studenta. Metodą nienowoczesną, ale wciąż atrakcyjną w nauczaniu akademickim jest debata oxfordzka, zatem studenci dowiedzą się jak współcześnie prowadzić zajęcia tą metodą. Jej teoretyczne założenia zostają na zajęciach przećwiczone podczas modelowej prezentacji. Obok częściej stosowanych w dydaktyce akademickiej metod są metody urozmaicające zajęcia, takie jak drama czy gamifikacja. Wsparciem dla doktorantów, zwłaszcza tych którzy zaczynają swoją przygodę dydaktyczną jest też metoda odwróconej klasy (ang. Flipped classroom). Wśród omawianych metod nie zabraknie też studium przypadku (ang. Case study) oraz nauczania problemowego. W dydaktyce akademickiej istotne znaczenie mają też metody oparte na doświadczeniu. Omówione też zostaną zagadnienia związane z nauczaniem online (np. na przykładzie uczelnianej platformy Microsoft Teams ora metody zdalne (np. na przykładzie platformy Moodle). Zajęcia kończy test sformułowany w taki sposób, aby badać przede wszystkim umiejętności. |
E-Learning
W cyklu 2021/22_L: E-Learning z podziałem na grupy | W cyklu 2022/23_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2020/21_Z: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy | W cyklu 2020/21_L: E-Learning z podziałem na grupy | W cyklu 2023/24_L: E-Learning (pełny kurs) z podziałem na grupy |
Grupa przedmiotów ogólnouczenianych
Opis nakładu pracy studenta w ECTS
Poziom przedmiotu
Symbol/Symbole kierunkowe efektów uczenia się
Typ przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23_L: | W cyklu 2020/21_L: | W cyklu 2020/21_Z: | W cyklu 2021/22_L: | W cyklu 2024/25_Z: | W cyklu 2023/24_L: |
Efekty kształcenia
Doktorantka/doktorantka rozumie, znaczenie metodyki kształcenia w budowaniu skutecznego przekazu.
Doktorant/doktorantka zna różne formy i metody kształcenia akademickiego.
Doktorantka/doktorant wymienia najważniejsze metody kształcenia (podające i aktywizujące) w nauczaniu zespołowym.
Doktorant/doktorantka wymienia najważniejsze metody wsparcia indywidualnego rozwoju.
Doktorantka/Doktorant właściwie dobiera metodykę pracy dydaktycznej do charakteru zajęć i potrzeb grupy.
Doktorant/doktorantka właściwie dobiera metody wsparcia indywidualnego, uwzględniając potrzeby indywidualne słuchaczy/studentów
Doktorantka/doktorant potrafi poprowadzić zajęcia właściwymi metodami, różnicując atrakcyjność przekazu.
Kryteria oceniania
Opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia:
1. Udział w zajęciach – możliwe 2 nieobecności nieusprawiedliwione. Każda następna nieobecność powoduje obniżenie oceny o pół stopnia od oceny wyjściowej, uzyskanej z testu.
2. Przygotowanie do zajęć – lektura własna, weryfikowana w wywiadzie fokusowym i podczas ćwiczeń.
3. Zaliczenie krótkiego testu na koniec zajęć.
Ocena 2 (ndst):
Doktorantka/doktorant nie spełnia wymagań na ocenę dostateczną i/lub przekroczył dopuszczalny limit nieobecności nieusprawiedliwionych.
Ocena 3 (dst):
Doktorant/doktorantka ogólnie rozumie znaczenie metodyki kształcenia w budowaniu skutecznego przekazu. Zna przynajmniej niektóre metody kształcenia (podające i aktywizujące) w nauczaniu zespołowym. Wymienia przynajmniej jedną metodę indywidualnego wsparcia. W znaczącej części właściwie dobiera metodykę pracy dydaktycznej do charakteru zajęć i potrzeb grupy. Stosuje przynajmniej jedną metodę wsparcia indywidualnego. Potrafi przynajmniej częściowo poprowadzić zajęcia metodami różnicującymi atrakcyjność przekazu.
Ocena 4 (db)
Doktorantka/doktorant rozumie znaczenie metodyki kształcenia w budowaniu skutecznego przekazu. Zna znaczącą część omawianych na zajęciach metod kształcenia (podających i aktywizujących. Wymienia przynajmniej dwie metody wsparcia indywidualnego rozwoju. Właściwie dobiera metodykę pracy dydaktycznej do charakteru zajęć i potrzeb grupy oraz właściwie dobiera metody wsparcia indywidualnego rozpoznając potrzeby i uwzględniając je w wyborze sposobu pracy. Potrafi poprowadzić zajęcia właściwymi metodami, różnicując atrakcyjność przekazu.
Ocena 5 (bdb)
Doktorantka/doktorant rozumie znaczenie metodyki kształcenia w budowaniu skutecznego przekazu i jest kreatywny w tym zakresie. Zna wszystkie, omawiane na zajęciach metody kształcenia (podające i aktywizujące) oraz formy pracy także z wykorzystaniem technologii IT. Wymienia wszystkie omówione metody wsparcia indywidualnego rozwoju. Właściwie dobiera metodykę pracy dydaktycznej do charakteru zajęć i potrzeb grupy oraz właściwie dobiera metody wsparcia indywidualnego rozpoznając potrzeby i uwzględniając je w wyborze sposobu pracy. Kreatywnie prowadzi zajęcia właściwymi metodami, różnicując w pełni atrakcyjność przekazu.
Literatura
Literatura podstawowa
1. Geoff Petty: Nowoczesne nauczanie. Praktyczne wskazówki dla nauczycieli, wykładowców i szkoleniowców, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2013.
Literatura uzupełniająca:
1. Barnes D.: Nauczyciel i uczniowie: od porozumiewania się do kształcenia, Przeł. J. Radzicki, WSIP, Warszawa 1988.
2. Buehl D.: Strategie aktywnego nauczania, czyli jak efektywnie nauczać i skutecznie uczyć się, Wydawnictwo edukacyjne, Kraków 2004.
3. Denek K.: Uniwersytet w perspektywie społeczeństwa wiedzy. Dydaktyka akademicka i jej efekty, Wydawnictwo WSPiA, Poznań 2011.
4. Goźlińska E.: Jak skonstruować grę dydaktyczną, WSiP, Warszawa 2004.
5. Lewińska B.: Dydaktyka historii sztuki na UKSW. Refleksje praktyka na temat metodyki kształcenia, „Artifex Novus”, nr 2 / 2018, s. 124-135
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: