Seminarium doktoranckie - nauki o komunikacji społecznej i mediach SzD-NKSM-SEMDOK

Doktorant potrafi sprawnie poruszać się w zagadnieniach teoretycznych charakterystycznych dla dyscypliny, posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu metodologii badań w naukach społecznych i posiada rozwinięty warsztat badawczy.

Na seminarium doktoranci mają możność zapoznania się z podstawową literaturą przedmiotu i przedstawienia jej zarówno na forum dyskusyjnym w ramach seminarium, jak i wykorzystaniem jej do pisania dysertacji doktorskiej.
W pierwszym roku Szkoły Doktorskiej Doktorant skupia się nad przygotowaniem precyzyjnego projektu badawczego, uściśleniem tytułu swojej rozprawy doktorskiej, opracowaniem kwestii metodologicznych dotyczących naukowych metod pisania prac doktorskich. W tym czasie przygotowuje też w miarę kompletną bibliografię.
W drugim roku studiów doktoranckich Kandydat na doktora koncentruje sie na pisaniu rozprawy naukowej i prowadzeniu badań w zakresie swoich własnych poszukiwań (zawartych w tytule rozprawy).
W trzecim roku Szkoły Doktorskiej Doktorant poszerza spektrum swojej wiedzy teoretycznej i praktycznej w zakresie komunikacji społecznej i mediach, wzbogaca sie o aspekty dydaktyczne w zakresie komunikowania wiedzy w systemie dydaktycznym. Przede wszystkim koncentruje sie jednak na pisaniu dysertacji doktorskiej.
W czwartym, ostatnim roku studiów praca w ramach seminarium przechodzi na bardziej indywidualne konsultacje dotyczące ukończenia pisania rozprawy, uporządkowania stylistyki, poprawę estetyki i przygotowania tekstu do końcowej edycji. Jest to też czas na końcowe uzupełnienie i podział bibliografii, przygotowanie grafiki i aneksów, jak również merytorycznego przygotowania się do obrony.

Arystoteles, Retoryka, Warszawa 1988
Baudrillard J., Symulakry i symulacja, Warszawa 2014
Belting H., Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, Kraków 2007
Boyd A., Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne, przeł. A. Sadza, Kraków 2006
Metody badań medioznawczych i ich zastosowanie (red. A. Szymańska, M. Lisowska-Magdziarz, A. Hess), Kraków 2018
Castells M., Władza komunikacji, przeł. J. Jedliński, P. Tomanek, Warszawa 2013.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji, Internetu, Warszawa 2004
Godzic W., Rozumieć telewizję, Kraków 2001
Gwóźdź A., W stronę medioznawstwa jako kulturoznawstwa albo ku ogólnej teorii mediów obrazowych, w: „Kultura medialnie zapośredniczona. Badania nad mediami w optyce kulturoznawczej”, (red. W. Chyła), Poznań 2010
Jenkins H., Ford S., Green J., Rozprzestrzenialne media. Jak powstają wartości i znaczenia w sieciowej kulturze, przeł. M. Wróblewski, Łódź 2018
Kawecki W., Komunikacja medialno-kulturowa, Warszawa 2022
Edukacja medialna w dobie współczesnych zmian kulturowych, społecznych i technologicznych” (red. A. Ogonowska, G. Ptaszek), Kraków 2016
McLuhan M., Fiore Q., The Medium is the message, New York 1967
McLuhan M., Galaktyka Gutenberga, Warszawa 2017
McLuhan M., Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka, przekł. N. Szczucka, Warszawa 2004
Meyer-Schonberger V., Cukier K., Big Data. Efektywna analiza danych. Rewolucja która zmieni nasze myślenie, pracę i życie, przeł. M. Głatki, Warszawa 2017
Mitchell W.J.T., Czego chcą obrazy, Warszawa 2013
Olędzki J., (red.), Teologia środków społecznego przekazu w naukach o mediach, Warszawa 2018
Przybysz M., Kloch J., Media w Kościele i Kościół w mediach. Edukacja medialna, dziennikarska i w zakresie public relations oraz zastosowanie Web 2.0 w Kościele w Polsce, Katowice 2012
Kryzys z przekazach medialnych red. Rafał Leśniczak, Krzysztof Stępniak, Warszawa 2023

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu SzD-NKSM-SEMDOK w USOSweb